Kees (of de jongen die te veel scheetjes liet)

Kees woont in een oud huis, samen met zijn ouders maar die zijn er bijna nooit. Die hebben het veel te druk met werken en Kees is vaak alleen. Maar dat geeft niks want Kees heeft een geweldige fantasie. Op zijn kamer bouwt hij de meest fantastische hutten, tekent hij gekke cartoon figuren of verzint hele verhalen over ridders, kastelen en rovers.

Soms, als hij nog wakker in zijn bed ligt, wordt hij weleens bang. Hij hoort hij zijn ouders beneden praten over het nieuws op tv of over ruzies op het werk. Omdat hij het allemaal niet begrijpt, begint hij met zijn ongeremde fantasie deze verhalen aan elkaar te knopen tot grote onoverwinnelijke monsters, die zijn wereld binnen willen dringen.

Kees heeft zijn deur dichtgedaan, z’n pilotenhelm -zo noemt hij die tenminste- opgezet, zijn favoriete boek voor zich én, voor de zekerheid, de tv aangezet om enge geluiden te onderdrukken. Zo verschanst in zijn kamer is het veilig, toch?

Maar zijn fantasie stopt nooit. Buiten roffelt de wind een marsritme tegen de ramen, de tv begint plotseling tegen Kees te praten en dan loopt z’n wasbak over en verandert zijn kamer in een kolkende rivier. Nu zelfs zijn kamer niet meer veilig lijkt te zijn, kan Kees niets anders dan erop uit te trekken en op zijn avontuur zijn angsten te trotseren…

Is Kees’ fantasie nou iets om bang voor te zijn? Of kan het hem juist veel brengen?